Ένας άντρας περπατάει και βρίσκει στο δρόμο ένα παλιό λυχνάρι γύρισε στο σπίτι του και εκεί που το επεξεργαζόταν πετάγεται από μέσα ένα τζίνι.
-Σε ευχαριστώ που με ελευθέρωσες λέει το τζίνι είμαι κλεισμένος εδώ μέσα για πάνω…. από 300 χρόνια. Για να σε ευχαριστήσω που με ελευθέρωσες θέλω να που πεις μια επιθυμία σου και εγώ θα στην εκπληρώσω αμέσως.
Ο άντρας μετά από πολύ σκέψει του λέει :
– Έχω ένα σπιτάκι στη Κρήτη και μου αρέσει να πηγαίνω για να ξεκουράζομαι. Το αεροπλάνο το φοβάμαι, το πλοίο αργεί πολύ και είναι μεγάλη ταλαιπωρία.
Αυτό που θα ήθελα να κάνεις, είναι να φτιάξεις μια γέφυρα που να ενώνει την Αθήνα με την Κρήτη και έτσι θα μπορώ να πηγαίνω στο χωριό εύκολα και γρήγορα.
– Αυτό που μου ζητάς δεν γίνεται….ξέρεις πόσο τσιμέντο και σίδερο θα χρειαστώ; Ξέρεις πόσα χιλιόμετρα άσφαλτο πρέπει να φτιάξω; Πόσοι εργάτες πρέπει να δουλέψουν; Ξέρεις πόσο ψηλή πρέπει να γίνει η γέφυρα για να περνάνε τα πλοία από κάτω; Σε παρακαλώ, ζήτησε κάτι άλλο!
– Οκ τότε θα σου ζητήσω κάτι που με βασανίζει χρόνια τώρα. Εξήγησε μου σε παρακαλώ πώς λειτουργεί το γυναικείο μυαλό πώς σκέφτονται οι γυναίκες;
Και το τζίνι του απαντάει:
– Ξαναπέσμου από πού θέλεις να ξεκινάει η γέφυρα;