Θα σας διηγηθώ ένα όνειρο που είδα το βράδυ.
Είδα πως πέθανα και καθώς είμαι και ενάρετος αλλά και λίγο γλεντζές πάω στον Παράδεισο. Μόλις μπαίνω μέσα, τι βλέπω! Ένας προσευχόταν γονατιστός, άλλος διάβαζε το Ευαγγέλιο... Αμάν τι έπαθα, λέω. Μια και δυο πάω στον Άγιο Πέτρο και τον θερμοπαρακαλώ να με στείλει στην Κόλαση.
- Αποκλείεται τέκνον μου. Εσύ είσαι άγιος άνθρωπος, θα μείνεις εδώ!
- Παππούλη, του λέω, τουλάχιστον άσε με να δω πως περνάνε στην Κόλαση. Με παίρνει ο Άγιος και με ανεβάζει στην μάντρα και τι ....βλέπω! Χορός, φαγητό, γλέντι, ψησταριές, γυναίκες, μουσική...
- Άσε με να πάω παππούλη του λέω ξανά.
- Αδύνατον, εδώ θα μείνεις!
- Τουλάχιστον παππούλη φέρε κανένα όργανο και εδώ να γλεντάμε λιγάκι.
- Άκου τέκνον μου γιατί μου τα... μπαρντόν, με ζάλισες. Εγώ για πέντε άτομα ορχήστρα δεν πληρώνω.
Τι να σας πω άλλο...ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα.